Bacak Omuza Seven Üsküdar Escort Dilan

Üsküdar escort arka sokaklarından birinde, yıpranmış bir apartmanın bodrum katında yaşıyordu Dilan. Henüz 22 yaşındaydı ama gözleri, çok daha fazlasını görmüş birinin bakışını taşıyordu. Sokağa açılan dar seks penceresinden gelen ışık bile yorgun düşmüş gibiydi. Yaşadığı her gün, bir öncekinin gölgesi gibiydi: sessiz, karanlık, yalnız.

Dilan, Diyarbakır’da doğmuştu. Yoksulluğun sıradan olduğu bir mahallede büyümüştü. Babası erken yaşta hayatlarını terk etmiş, annesi ise temizlik işlerinde milf çalışarak çocuklarını büyütmeye çalışmıştı. Dilan, 16’sında evden kaçmak zorunda kaldı; bir akrabasının onu zorla evlendirmeye çalışmasından sonra. Sığınacak bir yeri yoktu, hayalleri vardı ama parası yoktu. İstanbul’a geldiğinde cebinde sadece 60 lira vardı.

İlk zamanlar arkadaş evlerinde kaldı, sonra bir tanıdık vasıtasıyla bir gece kulübünde işe başladı. Önce garsonluk yaptı, sonra baskılar arttı, seçenekler azaldı. Hayat kadını olmayı istemedi ama hayatta kalmak için başka çaresi olmadığını düşündü. Üsküdar escort taşındığında, gündüzleri görünmez, geceleri ise görünmek zorunda bir hayatın içindeydi.

Her sabah, Mihrimah Sultan Camii’nin önünden geçerken bir an durur, içeriye kısa bir bakış atar ama içeri girmezdi. O kutsal sessizliğe ait olmadığını kucaktan inmeyen hissederdi. Ama o sabah, belki de içinde kopan bir şeyin etkisiyle içeri girdi. Ayakları çıplak ruhunun ağırlığını taşıyordu. Sessizce bir köşeye oturdu. Ağlamadı. Sadece sustu. Ve o sessizlik içinde ilk kez umut hissetti.

Bir hafta sonra, Üsküdar escort bir kadın dayanışma derneğine başvurdu. Anlatması kolay olmadı. Her sözcükte boğazı düğümlendi. Ama bir kere başlamıştı artık. Psikolojik destek aldı, bir geçici sığınma evine yerleştirildi. El işi kursuna gitti, oradan küçük siparişler almaya başladı. Kendine küçük de olsa bir dünya kurmaya çalıştı. Geceleri hâlâ uyuyamıyordu ama sabahları artık korkuyla uyanmıyordu.

Şimdi Dilan, Üsküdar escort sahilinde yürüyüş yaparken insanlar onu sıradan biri sanıyor. Bilmezler ne fırtınalardan çıktığını, hangi yalnızlıklardan geçtiğini. O ise hayatına devam ediyor. Sessizce. Güçlüce.

Yorumlar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir