Ümraniye evli escort ara sokaklarında gece başka bir yüzünü gösterirdi. Sokak lambalarının sarı ışıkları, yağmurdan ıslanmış kaldırımlara titrek kapalı esc yansımalar düşürürken, 22 yaşındaki Elif ellerini montunun cebine sıkıştırmış yürüyordu. İçindeki üşüme, soğuğun çok ötesindeydi.
Elif, çocuk yaşta babasını kaybetmiş, annesiyle birlikte küçük bir gecekonduda yaşamıştı. Annesi yıllarca tekstil atölyelerinde çalışmış, ama hem maaşın düşüklüğü hem de hastalıklar, hayatı daha da zorlaştırmıştı. Liseli escort yarıda bırakmak zorunda kalan Elif, önce bir kafede çalıştı, sonra markette kasiyerlik yaptı. Ama borçlar ve annesinin tedavi masrafları onu yavaş yavaş köşeye sıkıştırdı.
Bir akşam, çocukluk arkadaşı Derya ile karşılaştı. Derya, bakımlı giyimi ve elindeki markalı çantasıyla dikkat çekiyordu. Uzun sohbetin ardından, Derya ona “geceleri çalışarak” kısa sürede para kazanabileceğini anlattı. Elif önce reddetti, ama günler geçtikçe evdeki ekmek parasını bile zor bulur hale geldi.
O gece, ilk kez Ümraniye escort arka sokaklarında, bir apartman boşluğunda götten beklerken kalbi hızla çarpıyordu. Gelen giden araçları izliyor, her seferinde “keşke burada olmak zorunda olmasaydım” diye düşünüyordu. Ama annesinin ilaçları, kira, mutfak masrafı… Bunlar düşünceleri susturuyordu.
Bir gece, Ayhan adında yaşlı bir müşteri geldi. Çok konuşkan biriydi ve Elif’e, “Kızım sen buraya ait değilsin,” dedi. O cümle, Elif’in beyninde yankılandı. O zamana kadar kendi durumunu kabullenmiş gibiydi, ama o söz, içinde bir şeyleri kırdı.
Sabaha karşı eve döndüğünde, annesi hâlâ öksürük nöbetiyle uyanıktı. Elif, çantasından aldığı parayı masaya bıraktı ama gözleri doldu. Annesi fark etti:
— “Kızım, ne yapıyorsun sen? Gözlerindeki yorgunluğu görüyorum,” dedi.
Elif sustu. O an kelimeler boğazında düğümlendi.
Bir yanıt yazın