Beykoz escort yokuşlu sokaklarında yürümek bazen nefes kesicidir, sadece fiziksel olarak değil; hayatın ağırlığını sırtında taşıyanlar için de. 29 yaşındaki Zeynep, sabahın erken saatlerinde o yokuşları çıkarken her adımda içinden bir dua mırıldanırdı. Geceden kalma bulutlar, İstanbul’un üzerine gölge gibi çökerken, o bir umutla yeni güne hazırlanıyordu.
Zeynep, çocuk yaşta babasını kaybetmiş, annesiyle birlikte Beykoz’un eski mahallelerinden birinde büyümüştü. Annesi yıllarca temizlik işlerinde çalışarak seks ona elinden gelen en iyi hayatı sunmaya çalışmıştı. Zeynep üniversiteyi kazandığında, ikisinin de gözleri dolmuştu. Ama okul bitince hayaller kolay gerçekleşmemişti. İş aramak, beklemek, hayal kırıklıkları… Sonunda küçük bir yayınevinde asgari ücretle çalışmaya başlamıştı.
Bir yandan annesine destek oluyor, bir yandan da kendi hayatını kurmak için çabalıyordu. Akşamları eve dönünce yorgun ama inatçıydı. Masa başında oturup yazılar yazıyor, bazen blogunda paylaşıyor, bazen dergilere gönderiyordu. Yazmak, onun için sadece bir hayal değil, aynı zamanda var olmanın da bir yoluydu.
Bir gün, Beykoz sahilinde yürürken denizin kenarındaki taşlara oturdu. Elinde defteri, kalemini oynatırken içindeki sesleri yazıya döktü. “Yılmayacağım,” diye yazdı büyük harflerle. Çünkü o, yıllardır sessizce ama inatla savaşıyordu. Ne yoksulluk ne yalnızlık onu yolundan döndürebilmişti.
Aylar sonra, gönderdiği bir öykü dosyasına olumlu dönüş aldı. Küçük bir yayınevi onun oral öykülerini kitaplaştırmak istiyordu. Gözyaşlarıyla sarıldı annesine. O an, yılların yorgunluğu omuzlarından kalkmış gibiydi.
Zeynep artık aynı sokaklardan geçerken yalnızca bir çalışan değil, aynı zamanda bir yazar olarak yürüyordu. Beykoz escort sisli sabahları ona artık karanlık değil, umut taşıyordu. Mücadele etmişti, düşmüştü, ama kalkmıştı. Ve şimdi, hayalini kucaklayan genç bir kadın olarak geleceğe daha sıkı sarılıyordu.
Bir yanıt yazın