Elif, Pendik escort yüksek binalarla çevrili arka sokaklarında, küçük bir apartman dairesinde yalnız yaşıyordu. 26 yaşındaydı. İstanbul Üniversitesi’nde sosyoloji okumuş, hayalleriyle mezun olmuştu. Ancak hayallerle gerçekler arasında uzanan köprü yıkık döküktü. Mezun olduktan sonra uzun süre iş aramış ama karşısına çıkan çoğu iş, emeğini ve bilgisini görmezden gelen, düşük ücretli pozisyonlardı.
Bir süre sonra özel bir yayınevinde editörlük işi buldu. Kitaplara olan sevgisiyle umut dolmuştu ama o işte de sigortasız çalıştırıldı, fazla mesailer oral görmezden gelindi. Zorunlu giderlerini karşılayamayacak duruma gelince işten ayrıldı. Yeni bir iş bulana kadar bir pastanede çalışmaya başladı. Gündüzleri vitrin temizliyor, kasada müşterilerle ilgileniyor, akşamları ise eve gelip online çeviri işleriyle uğraşıyordu.
Elif’in evi Pendik sahiline on beş dakika yürüme mesafesindeydi. Çoğu sabah işe gitmeden önce sahil yolunda yürür, martıların sesine kulak verirdi. O kısa yürüyüşler hem zihnini hem de kalbini sakinleştirirdi. Denizi seyrederek, kendi dalgalarıyla boğuşan hayatına biraz daha katlanacak güç bulurdu.
Ay sonları geldiğinde kira, faturalar ve market alışverişi arasında denge kurmaya çalışmak, Elif için ayrı bir mücadeleydi. “Gençsin, çalışırsın” diyenler etrafındaydı ama kimse seks gerçekten nasıl yaşadığını bilmiyordu. Güvencesiz bir hayatı sürdürebilmek, hele ki yalnız bir kadın olarak, başlı başına bir dayanıklılık testiydi.
Yine de pes etmiyordu.
Elif’in hikâyesi, Pendik escort arka sokaklarında kaybolmuş bir kadının değil; kendini var etmeye çalışan bir direnişçininkiydi. Sessiz ama kararlı bir yürüyüşle… Kimseden medet ummadan, her sabah yeniden başlayarak.
Bir yanıt yazın