Elif, 27 yaşındaydı. İstanbul’un kalabalık semtlerinden Pendik escort ara sokaklarında, küçük ve mütevazı bir apartmanda yaşıyordu. Hayatın yükünü Oral omuzlarında hissediyor, ama her sabah yeniden doğmak için sahile yürüyordu. Deniz kokusu ve martı sesleri ona direnme gücü veriyordu.
Elif, Malatya’nın küçük bir kasabasında büyümüştü. Ailesi geleneklere sıkı sıkıya bağlıydı ve kız çocuklarına eğitim yerine erken evlilik planlamıştı. 17 yaşında zorla evlendirilmiş, okuma hayalleri yarım kalmıştı. Evlilik yılları boyunca baskı ve şiddet gördü, sessizce acı çekti.
Bir gün, sabahın erken saatlerinde küçük bir çanta hazırladı. Çocuklarının uyuduğu evden sessizce çıktı ve İstanbul’a, Pendik’e geldi.
İlk zamanlar sokakta kaldı, zorluklarla mücadele etti. Pendik Belediyesi’nin kadın escort dayanışma merkezine başvurdu. Burada destek aldı, kendini buldu. Psikolojik danışmanlık aldı, meslek kurslarına katıldı. Terzilik kursuna yazıldı ve burada el becerisi olduğunu keşfetti.
Müşterilerle iletişim kurmayı öğrendi, işini sevdi. Artık hayatı biraz daha umutluydu.
Her sabah sahile yürüyüp denizin sessizliğinde kendini topluyordu. Dalgaların kıyıya vurduğu o anlarda, geçmişin acılarını biraz unutuyor, geleceğe dair hayaller kuruyordu.
Bir gün, iş çıkışı sahilde otururken içinden düşündü:
“Geçmişim ne kadar karanlık olursa olsun, ben artık kendi hayatımı yazıyorum. Pendik escort bana ikinci bir şans verdi.”
Elif’in gözlerinde artık güç ve kararlılık vardı. Yeni bir hayatın kapılarını aralamıştı.
Bir yanıt yazın