Çekmeköy escort geceler, sessizliğin üstünü örttüğü başka bir dünyanın perdesini aralardı. Sıcak apartmanların pencereleri karanlıkken, bir sokak oral lambasının altında 24 yaşındaki Dilan beklerdi. Üzerinde ince bir mont, yorgun bir beden, ama en çok da susmuş bir ruh vardı. Geceleri ayakta kalmak, sabahları hayatta olmak demekti onun için.
Dilan, Bitlis’in küçük bir köyünde doğmuştu. Annesi küçük yaşta hayatını kaybedince, babası tarafından akrabaların yanına bırakıldı. Hiçbir zaman “kendi evi” olmamıştı. 16 yaşına geldiğinde bir minibüse binip İstanbul’a kaçtı. Hayalleri büyüktü: ayakları üzerinde durmak, kimseye boyun eğmeden yaşamak. Ama İstanbul’un gerçek yüzü hayallerini kısa sürede örseledi.
Önce bir restoranda çalıştı. Uzun saatler, düşük ücret… Ardından küçük bir atölyede işe girdi. Sigortasız, güvencesiz. Kazandığı parayla Çekmeköy escort tek göz bir bodrum katı kiralayabildi. Elektrik faturasını ödeyemediği için günlerce mum ışığında oturduğu olmuştu. Aç kaldığı günler çoğaldı. Derken bir tanıdık, daha hızlı para kazanabileceği bir “yol” gösterdi.
Dilan başta reddetti. Ama açlık, yalnızlık ve çaresizlik, insanın aklındaki duvarları birer birer yıkıyor. Zamanla sokaklar onun evi, geceler işi olmuştu. Her müşteriyle biraz daha eksiliyor, her sabah daha az hissediyordu kendini. İnsanlar onu görmüyor, görse de anlamıyordu. “Kendi seçimi” diyorlardı. Oysa kimse onun o seçimi yaparken ne kadar aç, ne kadar yalnız olduğunu sormuyordu.
Bir sabah, Çekmeköy sert escort metrosunun çıkışında yere bırakılmış bir broşür dikkatini çekti. “Kadınlar için ücretsiz destek hattı” yazıyordu. Birkaç gün boyunca broşürü çantasından çıkarıp durdu. Sonunda cesaretini toplayıp aradı.
Kadın dayanışma milf merkezine gittiğinde gözyaşlarını tutamadı. İlk defa birileri onu dinledi, yargılamadı. Barınma desteği aldı, terapiye başladı. Meslek kurslarına katıldı. Kısa süre içinde bir tekstil atölyesinde iş buldu. Aylar sonra ilk maaşıyla kendine bir kazak aldı. “Ben kazandım, bu benim emeğim,” dedi aynaya bakarken.
Bir yanıt yazın