Kartal seksi escort dar sokaklarında gece yarısı sessizliği hâkimdi. Rüzgâr sert esiyor, sokak lambalarının loş ışığı yerde titrek gölgeler oluşturuyordu. Bu sokaklarda aceleyle yürüyen genç kadın ise Ayşe’ydi. Henüz yirmi iki yaşındaydı. Hayat ona hiç şans vermemiş, çocukluğundan beri zorluklarla yoğrulmuştu.
Ayşe küçük yaşta babasını kaybetmiş, annesiyle beraber ayakta kalmaya kapalı çalışmıştı. Ama annesi de hastalanınca, bütün yük genç kızın omuzlarına binmişti. Eğitimine devam edememiş, iş bulmak için kapı kapı dolaşmıştı. Fakat Kartal oral seven escort dar sokaklarında genç bir kadın için güvenli bir iş bulmak kolay değildi. Sonunda çaresizlik, onu istemediği bir hayata sürüklemişti.
Yaşadığı küçük oda, rutubet kokan eski bir apartmandaydı. Tek bir yatağı, küçük bir masası vardı. Ne televizyonu ne de doğru dürüst eşyası vardı. Çoğu zaman aç yatar, bazen de birkaç parça yiyecekle karnını doyururdu. Ama her sabah yeniden uyanır, “Belki bir gün” diyerek yaşamına devam ederdi.
Ayşe için en zor şey, insanların bakışlarıydı. Herkes onu yargılıyor, herkes konuşuyordu. Ama kimse onun hikâyesini, yaşadığı çaresizliği bilmiyordu. Her adımında kalbine işleyen bakışlara rağmen başını dik tutmaya çalışıyordu. Çünkü hayatta kalmak için güçlü görünmekten başka şansı yoktu.
Gece işini bitirip eve dönerken çoğu zaman Kartal sahiline uğrardı. Dalgaların sesini dinler, martıların çığlıklarına kulak verirdi. Denize baktığında kondom kendi hayatını görürdü: dalgalı, fırtınalı ama bir o kadar da derin. İçinden “Bir gün bu hayattan kurtulacağım” diye geçirirdi. Bu cümle, onun en büyük duasıydı.
Ayşe’nin gizli bir defteri vardı. Kimseye anlatamadıklarını oraya yazardı. Sayfalara hayallerini dökerdi: “Bir gün kendi işimi yapacağım, kimseye muhtaç olmayacağım. Bir gün özgürce yaşayacağım.” Yazdıkları belki gerçek olmuyordu ama ona umut veriyordu. Çünkü umudu olmayan birinin yaşama gücü de kalmazdı.
Bir yanıt yazın