Kartal escort dar sokaklarında gece yine sessiz ama ağır geçiyordu. Sokak lambaları titrek yanıyor, denizden gelen rüzgâr şehrin üzerine yorgun bir hüzün seriyordu. Elif, yirmi iki yaşında, hayatla çok erken tanışmış bir genç kadındı. Her adımında, geçmişinden kaçmaya çalışsa da o geçmiş hep arkasından sessizce yürüyordu.
Elif’in hikayesi sıradan başlamıştı. Anadolu’dan İstanbul’a umutla gelmişti annesiyle. Babası sert esc onları terk etmiş, annesi yıllarca temizlik işlerinde çalışarak Elif’i okutmaya çalışmıştı. Annesi hastalanıp yatağa düşünce, evin geçimi Elif’e kaldı. Lise son sınıfta okuldan ayrıldı. Ne kadar iş arasa da kimse deneyimsiz, genç bir kızı işe almak istemedi.
Zamanla çaresizlik onu karanlık bir dünyanın içine çekti. Kartal escort geceleri bir apartmanın loş koridorlarında çalışmaya başladı. Her sabah eve dönerken aynada yüzüne bakamıyordu. Aynadaki kadın, artık o değildi. “Ben ne oldum?” diye fısıldardı kendi kendine.
Bir gece, deniz kıyısına indi. Kartal escort sahilinde oturdu, gözyaşlarını rüzgârla karıştırarak ağladı. Yanına yaşlı bir kadın yaklaştı, elinde çorba dolu bir termos vardı. Kadın ona sessizce uzattı.
— “İç kızım, soğukta kalma,” dedi.
Elif, o sıcaklığı uzun süredir hissetmemişti. Çorbayı içerken gözleri doldu.
Kadının adı Sevgi’ydi. Elif’in hikayesini dinledikçe ona bir umut vermek istedi. Belediyenin kadın dayanışma merkezinden bahsetti, orada yeni bir başlangıç yapabileceğini söyledi.
Bir yanıt yazın