Pendik escort sahiline gece çökmüştü. Denizden gelen rüzgâr, tuz kokusunu sokak aralarına taşıyor, sararmış sokak lambaları ıslak kaldırım taşlarının üzerinde solgun gölgeler bırakıyordu.
Zehra, ince montunu sımsıkı kapattı. Üşüyordu ama bu soğuk sadece havadan değildi. Yüreğinde, yıllardır dinmeyen bir ürperti vardı.
Henüz yirmi bir yaşındaydı.
Pendik götten veren escort kenar mahallelerinden birinde, tek odalı bir evde büyümüştü. Babasını hiç tanımamış, annesiyle birlikte hayata tutunmaya çalışmıştı.
Annesi yıllarca temizlik işlerinde çalışmış, ancak bir hastalık yüzünden bir anda yatağa düşmüştü.
O günden sonra Zehra’nın çocukluğu da bitmişti.
Bir süre kafede çalıştı, sonra markette kasiyerlik yaptı. Ama kira, ilaç, yemek derken kazandığı para yetmiyordu.
Geceleri sahile gider, denize bakar, “Keşke başka bir yol olsa,” derdi.
Bir gün, yanına oturan yaşça büyük bir kadın ona dönüp, “Hayatta kalmak bazen yanlış yollardan geçer, ama yaşamak yine de bir seçimdir,” dedi.
O cümle Zehra’nın aklından hiç çıkmadı.
Zamanla çaresizlik büyüdü.
Ve bir gece, Zehra Pendik escort sokaklarında yalnız başına yürürken kendi hayatını geride bıraktı.
Karanlık sokaklar, yabancı bakışlar, sessiz adımlar… Artık her gece bir başka hikâyeye tanıklık ediyordu.
İnsanlar bazen onu görmezden geliyor, bazen küçümseyen bakışlarla geçip gidiyordu.
Ama kimse onun içindeki fırtınayı bilmiyordu.
Her sabah eve dönerken aynaya baktığında, gözlerinin içinde eski Zehra’yı bulmaya çalışıyordu.
Ama artık o kız yoktu.
Sadece hayatta kalmaya çalışan, sessiz, yorgun bir kadın kalmıştı geriye.
Bir sabah, deniz kenarında durdu.
Güneş yeni doğuyordu, gökyüzü açık bir turuncuya bürünmüştü.
Yanında ağlarını toplayan bir balıkçı, “Deniz ne kadar kirli görünse de, içinde her zaman yeni bir hayat vardır,” dedi.
Bir yanıt yazın