
Pendik seksi escort soğuk sokaklarından birinde, gece yarısına yaklaşırken hâlâ ayakta olan birkaç insandan biriydi Elif. 25 yaşındaydı ama gözleri, yaşadığı hayattan çok daha fazla yaş almış gibiydi. Her gün aynı durakta, aynı bankta oturur, gelen geçene boş gözlerle bakardı. Yanından geçenler onu görmezden gelirdi; o ise herkesi hatırlardı. Çünkü o, unutulmayı ezberlemişti.
Elif, Kars’ta doğmuştu. Babası öfke dolu, annesi sessiz bir kadındı. Evde sevgi yerine korku büyürdü. Lise çağlarında kaçmak istedi; bir umutla İstanbul’a geldi. Başta bir tekstil atölyesinde çalıştı, ama sigortasız ve ağır şartlarda… Ay sonunu getiremediği günler çoğaldı. Birkaç kez iş değiştirdi, sonra ev kirasını ödeyemez hale geldi.
Pendik cimcif seven esc bir arkadaşının evine sığındı. Ancak “yardım” diye gelen dostluk, kısa sürede istismara dönüştü. Elif kendini bir sabah başka bir yerde, başka bir hayatta buldu. Artık geceleri çalışıyor, sabahları kimse görmeden eve dönüyordu. Kendine sürekli “Bu geçici” diyordu ama geçici olan bir tek umutlarıydı.
Bir gece sahilde yürürken bir kadın ona yaklaştı. Yaşlıca, ama sıcacık bakıyordu. “İyisin değil mi?” dedi. O kadar zamandır bu soruyu duymamıştı ki, cevabını unuttuğunu fark etti. Kadın, Pendik Belediyesi’ne bağlı bir kadın danışma merkezinde çalışıyordu. Kartını uzattı, “Gelmeyi düşünürsen buradayız,” dedi ve gitti.
Elif günlerce düşündü. Sonunda bir sabah kartı aldı ve merkezin yolunu tuttu. İlk defa yargılanmadan dinlenmişti. Sessizce oturdu, çayını içti ve sadece ağladı. O gün, bir milattı.
Takip eden haftalarda psikolojik destek aldı, ardından meslek kursuna başladı. Kuaförlük onun için sadece iş değil, yeniden doğuşun sembolüydü. Aylar sonra bir salonda işe başladı. Her müşterinin gülümsemesiyle kendi içindeki yaralar biraz daha iyileşti.
Şimdi Elif, hâlâ Pendik escort yaşıyor. Aynı sokaklardan geçiyor ama artık gizlenmiyor. Geceleri değil, sabahları umutla yürüyen biri var. Kendine yeniden kavuşan bir kadın.