Üsküdar escort gece yarısı sokak lambalarının solgun ışığı altında yürüyen genç bir kadın vardı. Kimse adını bilmezdi, ama o kendine hâlâ “Ben Zeliha” derdi. 24 yaşındaydı. Hayatın ona sunduğu tek şey mücadeleydi.
Zeliha, Adana’nın yoksul bir mahallesinde doğmuştu. Annesi temizlikçi, babası kumarbazdı. Evde sevgiye dair pek bir şey öğrenememişti.Hayalleri vardı; büyüyünce gazeteci olmak, yazmak, anlatmak istiyordu. Ama hayat onun için başka bir senaryo hazırlamıştı.
17 yaşında evden kaçtı. İstanbul’a, bir film gibi parlak sandığı şehre geldi. İlk günlerde vapur iskelesinin yanında uyudu, aç kaldı, korktu. Sonra biri “yardım” teklif etti. Yardım dedikleri, onu başka bir karanlığın içine soktu. Günleri uykusuz, geceleri tehlikeliydi. Kimi zaman dövüldü, kimi zaman aç kaldı. Ama hep güçlü görünmeye çalıştı.
En huzurlu anlarını Salacak sahilinde geçirirdi. Denizle konuşur gibi bakardı Kız Kulesi’ne. “Beni de kurtar,” derdi sessizce. Ama deniz susardı hep.
Bir sabah, henüz hava yeni ağarmışken bir kadın yaklaştı yanına. “Sana yardım edebiliriz,” dedi. Kadının adı Gülten’di, Üsküdar escort bir kadın dayanışma merkezinde gönüllü çalışıyordu. Zeliha önce güvenmedi, sonra birkaç gün sonra o kapıyı çaldı.
Orada ilk kez birileri ona “sen değerlisin” dedi. Psikolojik destek aldı, meslek kurslarına katıldı. Kuaförlük öğrendi. Üsküdar’daki küçük bir salonda çalışmaya başladı. Para kazanıyor, kirayı kendi ödüyor, kendi hayatını kuruyordu.
Üsküdar escort sabaha karşı sessizliğe bürünen sokaklarında adımlarını sürükleyen genç bir kadın vardı. Adı Aysel’di. 22 yaşındaydı ama yüzü, yaşadıklarının seks izlerini çok daha derin taşıyordu. Her gün aynı şekilde başlıyor, aynı şekilde bitiyordu onun için. Hayat, sanki onu unutan bir rüzgâr gibi geçmişti üzerinden.
Aysel, Mardin’in küçük bir köyünden çıkıp gelmişti İstanbul’a. Babası, onu 15 yaşında milf tanımadığı biriyle evlendirmek istemişti. Kabul etmedi. Kaçtı. Cebinde sadece birkaç banknot, yüreğinde ise büyük umutlarla Üsküdar’a geldi. İlk günlerinde kimsesi yoktu. Sahilde sabahladı, bir simitle iki gün geçirdi. Sonra bir kadın yaklaştı yanına. “İş istersen yardımcı olurum,” dedi. Aysel’in bilmediği bir hayatın kapısı aralanıyordu o an.
Zamanla, istemediği şeylere alıştı. Hayat kadını olmuştu. Geceleri Üsküdar escort sokaklarında müşteri arıyor, sabahları yorgun düşüp eve dönüyordu. İçten içe parçalanıyordu ama başka çıkış yolu olmadığını düşünüyordu. Toplumun ona biçtiği rolü, utançla taşıyordu. İnsanlar ya yok sayıyor ya da hor görüyordu. Oysa onun da hayalleri vardı. Öğretmen olmak istiyordu, çocuklara kitap okumak, bir sınıfın başında durmak.
Bir sabah, Salacak sahilinde otururken gözyaşlarını tutamadı. Yanına genç bir kadın geldi. Elinde bir dosya vardı. Psikolog olduğunu ve Üsküdar escort Belediyesi Kadın Danışma Merkezi’nde çalıştığını söyledi. “Konuşmak götten istersen sadece dinleyeceğim,” dedi. Aysel önce uzak durdu, ama ertesi hafta o merkezi buldu. Sessizce içeri girdi. İlk kez biri ona acımadan, yargılamadan baktı.
Aylar geçti. Aysel terapi aldı, destek gördü, meslek edindirme kurslarına katıldı. Kuaförlük belgesi aldı. Bir kuaförde çalışmaya başladı. Artık geceleri değil, gündüzleri sokaktaydı. Şimdi, Kız Kulesi’ne her baktığında ağlamıyor; “Bir gün mutlaka,” diyordu.
Çekmeköy escort, İstanbul’un yeşil ve sakin semtlerinden biri olsa da, burada yaşayan herkesin hayatı dışarıdan göründüğü kadar kolay değildi. Aslı, 24 yaşında genç bir kadın, hayatın ona sunduğu ağır yüklerle tek başına mücadele ediyordu. Onun hikayesi, zorluklar ve hayaller arasında sıkışmış, kimsenin kolay kolay anlamadığı bir yaşam savaşıydı.
Aslı, küçük yaşlarda ailesiyle yaşadığı sıkıntılar yüzünden evden ayrılmak zorunda kalmıştı. Maddi imkansızlıklar, ailesinin ilgisizliği ve çevresindeki zorlayıcı koşullar, onu hayatta kalmaya mecbur bırakmıştı. Çekmeköy’ün ara sokaklarında, kalabalık caddelerinde kendine bir yol bulmaya çalışıyordu. Hayat kadınıydı; bu mesleği seçmemiş, ama başka çaresi olmadığı için bunu yapıyordu. Geceleri sokaklarda, gündüzleri ise yorgun bir bedenle dar odasında dinlenmeye çalışarak geçiriyordu zamanını.
Aslı’nın yaşamı dışarıdan bakıldığında sadece acı ve zorluk gibi görünse de, içinde büyük bir umut ve direniş taşıyordu. İnsanların onu yargılaması, küçümsemesi onun dünyasını daraltırken, o hayatta kalmanın ve daha iyi bir yaşam kurmanın yollarını arıyordu. Çekmeköy’deki mahalle sakinleri onun geçmişine kulak asmadan, sadece varlığından rahatsız oluyordu. Bu durum Aslı’yı zaman zaman yalnız ve çaresiz hissettirse de, o pes etmemeyi seçiyordu.
İnce Belli
Hayatının en zor yanlarından biri de güven problemleri yaşamaktı. İnsanlar ona sadece mesleği üzerinden bakıyor, gerçek kişiliğini görmek istemiyordu. Oysa Aslı’nın içinde sevgiye, saygıya ve anlayışa aç bir kalp vardı. Geceleri, soğuk sokaklarda yürürken, küçük umut genç esc kıvılcımları taşıyordu içinde. Kendi hayatını değiştirmek, farklı bir yola girmek istiyordu. Bunun için elinden geleni yapmaya çalışıyordu.
Bir gün, Çekmeköy escort açılan bir meslek kursuna katılmaya karar verdi. Okuma yazması sınırlıydı ama öğrenmeye hevesliydi. Kurs sayesinde, hayatını değiştirmek için küçük ama önemli adımlar atmaya başladı. Burada tanıştığı arkadaşları ve öğretmenleri ona yeni bir perspektif kazandırdı. Artık sadece hayatta kalmak değil, hayallerini gerçekleştirmek için de bir sebebi vardı.
Aslı, geceleri mesleğini yaparken yaşadığı zorlukları düşünmeden edemiyordu. Soğuk havalar, kötü niyetli insanlarla karşılaşmalar, psikolojik yorgunluk… Tüm bunlara rağmen, gözlerindeki kararlılık hiç sönmedi. Gelecekte daha temiz, daha onurlu bir hayat sürmek istiyordu. Çekmeköy sokakları, onun hikayesini bilen az sayıdaki insan için sadece bir yer değil, aynı zamanda onun mücadele alanıydı.
Her şeye rağmen Aslı, umutla doluydu. Küçük bir adımla başlayan değişim, onun hayatında büyük farklar yaratabilirdi. Çekmeköy escort hayat kadını değil, güçlü ve cesur bir kadın olmak istiyordu. İçindeki direnç ve azim, en karanlık cimcif günlerde bile ona yol gösteriyordu. Aslı’nın hikayesi, zor şartlarda bile pes etmeyen, hayatın kendisine biçtiği rolleri kabul etmeyip kendi yolunu çizen genç bir kadının hikayesiydi.
Çekmeköy escort sakin ama bazen de sert sokaklarında yaşayan Deniz, henüz 23 yaşındaydı. Hayatı, herkesin kolayca anlayamayacağı zorluklarla doluydu. Ailesinden uzak, yalnız başına kalmış, geleceğe vip dair büyük hayalleri olmasına rağmen onları gerçekleştirmek için birçok engelle mücadele etmek zorundaydı. Deniz, hayat kadınıydı; bu mesleği seçmemiş, hayatın kendisine sunduğu kötü şartlar ve çaresizlik içinde adım adım ilerlemek zorunda kalmıştı.
Deniz’in hikayesi küçük yaşlarda başlamıştı. Doğup büyüdüğü ailede sevgi eksikliği, ekonomik sıkıntılar ve şiddet, onu daha çocukken kendi ayakları üzerinde durmaya itmişti. Annesi, babasıyla yaşadığı kalın bacaklı sorunlar yüzünden evi terk etmiş, Deniz ise erken yaşta sokaklara düşmüştü. Çekmeköy gibi büyüyen bir ilçede, dışarıdan bakıldığında huzurlu görünen hayat, Deniz için savaş alanı gibiydi. İnsanlar onun geçmişine bakmadan, yalnızca mesleğine göre yargılar koyuyor, anlamaya çalışmadan uzaklaşıyorlardı.
Gece hayatının içinde, Deniz için her gün yeni bir mücadeleydi. Yaşadığı zorluklar sadece maddi değildi; insanlardan gördüğü önyargılar, sürekli güvensizlik, bazen şiddet ve yalnızlık, onun en büyük düşmanlarıydı. Ama Deniz, her şeye rağmen pes etmiyordu. İçindeki umut ateşi hiç sönmemişti.
Bir yandan çalışırken, bir yandan da kendine yeni bir hayat kurmanın yollarını arıyordu. Deniz, okuma yazma bilmiyordu ama öğrenmek istiyordu. Küçük adımlarla da olsa kurslara gitmeye başlamıştı. Her sabah, yorgun ve bitkin kalkmasına rağmen, derslere gitmek için elinden geleni yapıyordu.
Seni Bekliyorum
Deniz’in en büyük destekçisi ise, Çekmeköy’de tanıştığı bir gönüllü öğretmendi. Deniz, bu insan sayesinde kendine daha çok güvenmeye başlamıştı. Gelecekte farklı bir iş yapmayı, kendi hayatını kurmayı hayal ediyordu.
Her ne kadar hayat zorluklarla dolu olsa da, Deniz bazen gecenin sessizliğinde hayaller kuruyordu. Güzel bir ev, temiz bir hayat, belki de bir gün kendi işini yapacak kadar özgür olmak… Tüm bu umutlar, onun dimdik ayakta kalmasını sağlıyordu.
Çekmeköy escort sokaklarında yürürken, Deniz’in gözlerinde bazen yorgunluk bazen de kararlılık okunuyordu.
Çekmeköy’ün sakin sokaklarında, kalabalıktan uzak, kendi dünyasında yaşayan Elif, 22 yaşında genç bir kadın. Doğuştan gelen masumiyetinin yerini, hayatta kalma mücadelesi ve çaresizlik almıştı. Elif, ailesinden çok erken ayrılmış, kendi başının çaresine bakmak zorunda kalmıştı.
Elif, gece hayatının içinde kendine bir yer edinmeye çalışıyordu. İnsanların ona bakışları, fısıltılar ve önyargılar arasında yaşamını sürdürüyordu. Gündüzleri ise sokaklarda ve daracık odasında geçen, umutla beklenen sabahların izlerini taşıyordu.
Çekmeköy escort ara sokakları, Elif için hem bir sığınak hem de bir tuzaktı. Geceyi geçirirken, bazen birkaç dostuyla paylaşabildiği ufak anlarda, geleceğe dair hayaller kurardı.
Cimcif Severim
Çekmeköy’de yaşadığı zor günlerde, sokakta karşılaştığı küçük iyilikler ona güç veriyordu. Bir komşusunun getirdiği sıcak yemek, bir müşterinin iyi niyeti, ya da gece soğuğunda onu koruyan kalın bir mont, Elif’in hayatına dokunan küçük mucizelerdi.
Ancak Elif için en büyük zorluk, toplumun ona biçtiği rol ve ona karşı olan seks acımasız yargılardı. İnsanlar onun geçmişini ve yaşadıklarını anlamaya çalışmadan, sadece gördükleriyle karar veriyordu. Bu, Elif’i yalnızlaştırıyor, ama aynı zamanda daha da güçlü kılıyordu. Kendi hayatını değiştirmek, daha iyi bir gelecek kurmak için içindeki ateş hiç sönmemişti.
Bir gece, Çekmeköy escort sakin bir kafesinde çalışmaya başlaması, Elif için dönüm noktası oldu. Burada tanıştığı insanlar, ona ikinci bir şans vermek istiyordu. Elif, uzun zamandır hayalini kurduğu bir şeye adım eskort atmaya başladı: Eğitimine geri dönmek. Gece çalışıp, gündüzleri kurslara gitmeye başladı. Zorluklarla dolu hayatına rağmen, Elif artık kendi yolunu çizmek istiyordu.
Çekmeköy escort başlayan bu yeni hayat, Elif için umut dolu bir sayfa açtı. Geçmişin gölgeleri hala peşindeydi, ama o artık onları ardında bırakmaya kararlıydı. Yaşadığı zorluklar ona acı verse de, ona dayanıklılık ve cesaret kazandırmıştı. Elif’in hikayesi, sadece bir hayat kadınının değil; hayatta karşılaştığı engellere rağmen umut etmeyi ve mücadele etmeyi seçen genç bir kadının öyküsüydü.
Aylin, sabah güneşi henüz doğarken uyanmıştı. Çekmeköy escort kuzeyinde, ormanlık alanlara yakın dar bir sokakta, tek gözlü bir odada yaşıyordu. Oda küçüktü ama içinde bir huzur taşıyordu. Çünkü orası, yıllar sonra sahip olduğu ilk “kendi alanıydı”.
Yirmi sekiz yaşındaki Aylin, hayata bir sıfır geriden başlamıştı. Küçük bir Anadolu kasabasında doğmuş, daha on beş yaşına basmadan evden kaçmak zorunda kalmıştı. Çocuk yaşta sokaklarda büyümek koca götlü zorunda kalan Aylin, korunmasızlığın ne demek olduğunu çok erken öğrenmişti. Güvendiği her insan, ona başka bir yük bırakmıştı sırtına. Gençliği, şehir şehir sürüklenerek geçmişti. Hayatta kalmak için istemediği işler yapmış, çok kez kandırılmış, ama yine de içindeki o kırılmayan çekirdeği korumuştu.
Sonunda yolu İstanbul’a, oradan da Çekmeköy escort düşmüştü. Burası diğer ilçelere göre daha sakindi, daha yeşildi. Betonun arasında hâlâ nefes alınacak bir yerdi. Aylin, ilk günlerde ormanlık alanlara ağza alan yakın parkların banklarında uyudu. Soğuk gecelerde sokak lambasının altına çekilip ısınmaya çalıştı. Ama içindeki umut, hâlâ sönmemişti.
Bir sabah, belediyeye ait Kadın Dayanışma Merkezi’nin önünde otururken tanıştığı bir gönüllü sayesinde barınacak bir yer buldu. Ardından, merkezdeki psikolojik danışmanlık ve meslek atölyelerine katıldı. Sessizdi, çekingen ama öğrenmeye açtı. Takı yapmayı, kumaş boyamayı, hatta dijital çizim yapmayı öğrendi. Hayatında ilk kez bir şey üretmenin verdiği değeri hissetti.
Kısa sürede yaptığı el emeği ürünler, sosyal medya üzerinden satılmaya başlandı. Önce küçük bir gelir, ardından düzenli bir sipariş… Aylin, Çekmeköy’deki küçük atölyelerin birinde kendine bir köşe kiraladı. Duvarına astığı ilk şey, kendi yaptığı siyah-beyaz bir portreydi: “Bu hayatta kimse beni unutmamalı.”
Şimdi her sabah erkenden kalkıyor, metroya binmeden önce fırından cimcif simidini alıp köşedeki çaycıda oturuyordu. Çevresindeki insanlar onu artık bir “kadın girişimci” olarak tanıyordu. Geçmişi soran çok azdı ama onun gözlerinde yılların yorgunluğu saklıydı.
Meral, sabahın ilk ışıkları Çekmeköy escort tepelerini aydınlatırken uyanmıştı. Eski, rutubet kokan tek gözlü bir odada yaşıyordu. Küçük penceresinden cimcif dışarıya baktığında karşısında yükselen apartmanlar, ona her zaman hayatın ne kadar katlı olduğunu hatırlatırdı. Kimi insanlar asansörle çıkarken yukarı, o her şeyi merdivenle tırmanmak zorundaydı. Hem de her gün, hem de hep tek başına.
Meral kırk yaşındaydı. Gençliğinde hayalleri vardı; belki küçük bir pastane açmak, belki de tiyatrocu olmak isterdi. Ama erken yaşta içine düştüğü zor hayat, hayallerinin üstünü kirli ellerle kapatmıştı. Ailesi, onun yalnızca “evlenip düzen kurmasını” istemişti.
Yıllarca istemediği bir adamla yaşadı. Şiddet, ihmal ve aşağılama hayatının rutini olmuştu. En sonunda dayanamadı. Bir gece, sırt çantasına birkaç eşya koyarak evden kaçtı. Yol onu Çekmeköy’e getirdi. Orman seksi kenarında, terk edilmiş bir bina gölgesinde ilk gecesini geçirdi. Üşüdü. Korktu. Ama ilk kez özgür hissetti.
Çekmeköy escort, belediyenin kadın destek birimine başvurdu. Bir süre barınma desteği aldı. Gönüllülerin desteğiyle bir temizlik işine girdi. Kazandığı ilk parayla ikinci el bir bisiklet aldı. Temizlikten arta kalan eskort zamanlarında sokak sokak dolaşıp evlere kek, börek yapıp satmaya başladı. Artık kimse onun geçmişini sormuyordu. İnsanlar, onun yaptığı işe, gözlerindeki ciddiyete bakıyordu.
Bir gün, küçük bir dükkân kiralayabileceğini fark etti. İçinde birkaç masa, bir fırın ve bir çay ocağı olan sade bir yerdi. Ama Meral için bir saraydı. Üzerine “Meral’in Mutfağı” yazılı küçük bir tabela astı. O gün gözyaşlarıyla açtı kapıyı.
Handan, Maltepe sahilinde sabahın erken saatlerinde yürümeyi alışkanlık haline getirmişti. Havanın serinliği tenini okşarken, gözlerini ufka dikmiş sessizce yürüyordu. Bu yürüyüşler onun için sadece fiziksel bir hareket değil, bir nevi içsel temizlikti. Geçmişin yükünü cimcif sırtında taşısa da, her adımda birazını denize bırakır gibi hissediyordu.
Otuz iki yaşındaydı Handan. Hayat ona kolay yollar sunmamıştı. Anadolu’nun küçük bir kasabasında büyümüş, genç yaşta ailesinden kopup İstanbul’a sığınmıştı. Yıllarca hem ekonomik hem duygusal olarak ayakta oral kalmaya çalıştı. Çoğu zaman barınmak için çabaladı, kimi zaman da yalnızlıkla savaştı. Fakat ne olursa olsun, içinde daima sönmeyen küçük bir umut ateşi vardı.
Maltepe escort taşınması da o ateşin bir sonucuydu. Sessizliği, deniz kokusu ve kalabalığın içinde kaybolma hissi Handan’ın yaralarına iyi gelmişti. Kiraladığı küçük, sade bir daire onun ilk gerçek evi olmuştu. Duvarlarını kendi elleriyle boyadı, ikinci el bir masa aldı, penceresinin kenarına sardunyalar yerleştirdi. İlk kez, bir yere aitmiş gibi hissetti.
Geçimini temizlik işleriyle sağlıyordu. İnsanların evlerini temizlerken, bir yandan da kendi geçmişinden kalan izleri temizliyordu sanki. Yine de içten içe daha maltepe escort fazlasını yapabileceğini biliyordu. Bir gün mahalledeki halk eğitim merkezinde “Kadınlar İçin El Sanatları Kursu” afişini gördü. Cesaretini toplayıp kaydoldu.
Kursta kumaş çanta yapımı öğrendi. Dikiş makinesi başına oturduğunda elleri ilk başta titredi, ama zamanla ustalaştı. Ürünlerini küçük seks el emeği pazarlarında satmaya başladı. İlk çantasını sattığında gözleri dolmuştu. Çünkü o sadece bir ürün değil, kendi elleriyle kurduğu yeni hayatın ilk tuğlasıydı.
Bir akşam, sahilde gün batımını izlerken yanındaki deftere şunu yazdı: “Kimse bana inanmamış olabilir ama ben kendime inandım. Ve bu yeter.”
Maltepe, Handan için sadece bir semt değil, ikinci bir hayatın başladığı yerdi. Şimdi geçmişin izlerini taşısa da, gözlerinde gelecek vardı. Sessiz, ama kararlı bir şekilde.
Asuman, Maltepe sahilinde her sabah yaptığı gibi ağır adımlarla yürüyordu. Adımlarında geçmişin yorgunluğu, bakışlarında ise geleceğe dair derin bir belirsizlik vardı. Otuz beş yaşındaydı ama ömrünün en ağır yıllarını odada veren ardında bırakalı çok olmamıştı. Sessizliği severdi; çünkü o sessizlikte sadece denizin sesi değil, kendi iç sesi de yankılanıyordu.
Asuman yıllar önce, gençliğinin başında İstanbul’a gelmişti. Umudu vardı ama desteği yoktu. Aile baskısından kaçmış, bir başına büyük bir şehirde tutunmaya çalışmıştı. Ne kadar güçlü olmaya çalışsa da, hayat ona nazik davranmamıştı. Zor günler, yanlış insanlar, mecbur bırakıldığı seçimler… Bunların her biri onun yüreğine başka bir iz bırakmıştı.
Bir sabah gözlerini Maltepe escort açtı. Kalmaya karar verdiği bu semt, diğer yerlerden farklıydı. Gürültülü değildi, aceleci değildi. Belki de onun içindeki yaralara en uygun yer burasıydı. Maltepe’nin arka sokaklarından birinde küçük, yıpranmış bir apartman dairesi buldu. Tek başınaydı ama ilk defa gerçekten “yalnızlık” değil, “özgürlük” hissetti.
Günlük temizlik işleriyle geçimini sağlıyordu. Sabah erkenden kalkar, evlere gider, akşamları yorgun ama huzurlu dönerdi. Bir gün belediyenin ilan kucaktan inmeyen panosunda asılı bir kâğıt dikkatini çekti: “Kadınlar İçin Ücretsiz Seramik ve Boyama Kursu.” İçinde bir şey kıpırdadı. Gitti. İlk gün elleri titredi; fırçayı tutarken değil, cesaret ederken…
Zamanla rengârenk tabaklar, kupalar, minik heykelcikler yapmaya başladı. Kurs hocası ürünlerini bir kermeste sergilemesini önerdi. İlk başta çekindi ama vip sonra bir cesaretle katıldı. İnsanların ürünlerine ilgi göstermesi, onun için sadece bir satış değil, bir onaylanma biçimiydi. Yıllardır hiç kimse onun ellerinden çıkan bir şeye “güzel” dememişti.
Bir gün, sahilde defterine şöyle yazdı: “Aynaya bakarken artık geçmişimi değil, emeğimi görüyorum.”
Asuman, artık sadece hayatta kalmaya çalışan bir kadın değil; üreten, paylaşan ve kendi değerini yeniden inşa eden bir kadındı. Maltepe onun aynasıydı; kırık dökük geçmişinin içinde yeniden parlayan parçaları birleştirdiği yer…
Zehra, Maltepe sahilinde her sabah aynı banka oturuyordu. Kimsenin dikkatini çekmeden, kimseye görünmeden… Elinde termos kupasıyla cimcif yudumladığı kahve, ona her günkü sessiz direnişinin başlangıcını müjdeliyordu. Otuz yaşını yeni geçmişti, ama sanki üç ömür yaşamış gibiydi. Her biri başka bir iz bırakmıştı teninde, ruhunda.
Anadolu’nun küçük bir kasabasında doğmuş, genç yaşta büyük hayallerle İstanbul’a gelmişti. Ancak hayat, hayallerini boğmak için sıraya dizilmişti sanki. Yalnızdı. Ailesiyle bağları yıllar önce kopmuştu. Tanımadığı insanlara, kalacak yerlere, kirli işlere, kötü niyetli sözlere tutunarak ayakta kalmaya çalışmıştı. Ve sonunda, bir sabah valiziyle Maltepe escort sahiline indiğinde artık başka bir hayatın mümkün olduğuna kendini ikna etmeye çalışıyordu.
Bir apartmanın arka cephesinde, tek göz bir oda bulmuştu. Penceresi bile olmayan götten bu küçük alan, onun için bir başlangıçtı. İlk günler zor geçti. Ne iş vardı ne de tanıdığı bir yüz. Ama Zehra’nın içinde yıllardır bastırdığı bir direnç, burada kendine yer bulmuş gibiydi.
Kondomsuz Seven Esc
Sahile yakın bir pastanede temizlik işiyle başladı. Sessiz, dikkatli ve titizdi. Dikkat çeken tek şeyi buydu belki de. Patronu bir gün ona, “Senin gibi biri istersen kasada da çalışır,” dediğinde şaşırmıştı. Çünkü ilk defa biri onu sadece bir ‘geçmiş’ olarak değil, bir ‘şimdi’ ve ‘gelecek’ olarak görmüştü.
İşten arta kalan zamanlarda belediyenin kadın dayanışma merkezine gitmeye başladı. Burada diğer kadınlarla tanıştı. Kimisi şiddetten kaçmıştı, kimisi büyük göt hayallerinden. Ama hepsi yeniden başlamak için çabalıyordu. Zehra, sabun ve doğal krem yapım kursuna katıldı. Ürünlerini küçük kavanozlara koydu, etiketledi ve Maltepe sahil pazarında satmaya başladı.
İlk müşterisi, yaşlı bir kadındı. Lavantalı sabunu eline alıp, “Ellerin dert görmesin kızım,” dediğinde, Zehra boğazındaki düğümü yutmak zorunda kaldı. Çünkü yıllar sonra biri, ona dua etmişti.
Artık her sabah aynı bankta oturuyor, ama bu kez bir yenilgiyle değil, bir umutla bakıyordu denize. “Kendi kendime yettim, kendimi yeniden buldum,” diye fısıldadı bir sabah.
Ve Maltepe, onun sadece bir ilçe değil, yeniden doğduğu yer olmuştu.
